Jedną z najbardziej charakterystycznych cech „Awtomatu Kałasznikowa”, nadającą mu niepowtarzalny wygląd, był duży łukowaty magazynek, zakładany od dołu. Przez wiele lat magazynki te zmieniały się wraz z samymi „Kałachami”, tworząc własną historię, pełną zarówno nowych kierunków rozwoju, jak i ślepych zaułków. W kolejnych odcinkach podążymy ich śladami.
Pierwszy model magazynka, wprowadzony wraz z nową bronią w roku 1949, wykonany był z gładkich blach stalowych o grubości 1 mm. Wytłaczano z nich lewą i prawą połówkę, a następnie zgrzewano je punktowo (z przodu „na zakładkę”, a z tyłu punkty zgrzewania znajdowały się na charakterystycznym „grzebieniu”). Dno magazynka było wsuwane i stanowiło zarazem element blokujący i stabilizujący sprężynę podajnika.
Magazynki te, o pojemności 30 nabojów, produkowano w ZSRR wyłącznie w zakładach w Iżewsku. Nie nosiły one żadnych oznaczeń, ani bić producenta. Wytwarzano je także w tych krajach Układu Warszawskiego, które wytwarzały karabinki AK (w Polsce nazwane początkowo „PmK” – „Pistolet maszynowy Kałasznikowa”).
W toku eksploatacji okazało się, że mocowanie zatrzasku stabilizującego sprężynę podajnika jest zbyt delikatne, co powodowało częste zacięcia. W roku 1952 wprowadzono zatem kilka zmian. Przede wszystkim powiększono wycięcie w dnie magazynka (jego długość wzrosła z 5,5 mm do 8 mm) i odpowiednio dostosowano wymiary współpracującego z nim zatrzasku. Przy okazji nieco zmodyfikowano kształt szczęk magazynka oraz podajnika nabojów. Tak zmodyfikowane magazynki, poza wspomnianymi niewielkimi zmianami w wyglądzie, różniły się od tych z lat 1949-51 także pojawieniem się sygnatury producenta („iżewska” strzała w trójkącie) i znaków kontroli produkcji (natomiast magazynki licencyjne z reguły nadal nie nosiły oznaczeń).
Po wprowadzeniu w roku 1955 (wraz z karabinkiem AKM) nowego wzoru magazynka – lżejszego, z dodatkowymi przetłoczeniami na bocznych ściankach (zostanie opisany w kolejnym odcinku), zaprzestano wytwarzania dotychczasowych magazynków „gładkościennych”, a eksploatowane egzemplarze dość szybko wycofano z wojska.
Zdjęcie przedstawia oryginalny magazynek „pierwszego wzorca, drugiej odmiany” wyprodukowany w latach 1952-56 w Fabryce Nr 74 w Iżewsku. Do czasów współczesnych zachował się w niemal idealnym stanie – przez kilkadziesiąt lat przeleżał zapomniany w magazynie (należącym najpierw do ZSRR a następnie do jednej z post-radzieckich republik).
C.d.n.