Pierwszy model bagnetu do karabinu FN FAL (czyli bagnet „Model 1954”, znany obecnie także jako „Model A”) posiadał dwa innowacyjne i unikalne rozwiązania.
Pierwszym było zastosowanie amortyzatora tłoczkowo-sprężynowego, ukrytego wewnątrz rękojeści i działającego w osi wzdłużnej. To, wraz z konstrukcją zatrzasku powodowało, że bagnet osadzony był na lufie w sposób elastyczny, co miało zmniejszyć jego negatywny wpływ na celność broni.
Drugim rozwiązaniem było osadzenie na jelcu dwóch „wąsów”, które wraz z głownią tworzyły szczelinowy tłumik płomienia (wczesne wersje FAL nie posiadały żadnego urządzenia wylotowego na końcu lufy). O ile wspomniany wyżej amortyzator był niewidoczny z zewnątrz, to elementy tego tłumika nadawały bagnetowi charakterystyczny i niepowtarzalny wygląd.
Zmiany konstrukcyjne, jakie pojawiły się w wersjach FN FAL produkowanych po roku 1962 wymusiły także konieczność zmiany konstrukcji bagnetów. „Model B” był już pozbawiony tłumika płomienia (ten znalazł się na stałe na lufie karabinu) oraz amortyzatora, którego praktyczna przydatność budziła wątpliwości, za to zauważalnie podnosiła koszt produkcji. Z kolei wprowadzony rok później i najpopularniejszy „Model C” miał już zupełnie inny wygląd i sposób mocowania (tulejowy).
Na zdjęciach przedstawiony jest egzemplarz bagnetu „Model 1954” / „Model A” wczesnej produkcji, z drewnianymi okładzinami (późniejsze bagnety tego wzoru miały okładki z tworzyw sztucznych lub ze stopów lekkich). Długość całkowita 320 mm, waga 0,34 kg. Głownia (wzorowana na geometrii amerykańskiego bagnetu M4) ma wymiary 202 x 21 x 4,5 mm i na pierwszych 25 mm jest czerniona. Pochwa stalowa, fosforanowana z przepisową żabką armii belgijskiej.
Poza niewielkimi ubytkami na okładzinach, bagnet jest w stanie idealnym.
